Pollyanna - rada na udane życie

Nie pisałam wczoraj bo musiałam przemyśleć kilka spraw. 

Kilka dni temu zaczęłam marudzić i narzekać. Owszem cieszyły mnie zakupy, zabawa z dziećmi, przygotowanie piernikowego ciasta ale...ale ciągle było jakieś drugie dno. Byłam w środku niezadowolona a na zewnątrz przybita, nerwowa i czepliwa. Moja choroba sprawiła, że poczułam się nagle stara, brzydka i do niczego. Byłam zła, że kilka dni temu czułam się doskonale a nagle najprostsze czynności sprawiały mi ból i problem. Nie wszyscy wiedzą, a żadna to tajemnica, problemem jest kręgosłup i kilka stawów, które odmówiły mi posłuszeństwa, po badaniach okazało się, że jest z nimi duży problem. Och jaka byłam zła. Ból fizyczny w porównaniu do żaru w duszy to pestka.

Kilka dni wyładowywałam swoje nerwy wszędzie gdzie była okazja. Płakałam w poduszkę. Jak to ja! Taka sprawna?! Mam takie problemy, które na dodatek dają mi szlaban na wiele rzeczy .Bieganie, narty ?!

Leżąc wczoraj wieczorem przypomniałam sobie o Pollyannie. . Czytaliście kiedyś tą książkę? Jeśli nie TU znajdziecie krótki opis. Czy nie warto pograć w grę w RADOŚĆ. Nie mam wielu powodów do zmartwień.W sumie tylko moje zdrowie jest trochę " nie na miejscu".  Każdy dzień powinien być pełen radości bo nie można marnować ani chwili.

        zdjęcie z http://www.dvdmax.pl/pollyanna-eleanor-h-porter-ksiAZka,art423709

 

Postanowiłam więc solennie nie roztkliwiać się nad sobą i cieszyć się tym co daje życie.

Dzisiejsze popołudnie spędziłam z Emilką na wyborze zabawek , które oddamy do pobliskiego domu samotnej matki. Jestem dumna z córeczki, oddała wiele swoich zabawek bez żalu. Cieszę się, że ma w sobie wrażliwość i dobre serduszko. Antoni biorąc przykład z siostry oddał 2 kierownice i sorter. Chciałabym nauczyć swoje dzieci empatii. To coś bezcennego co sprawia, że jesteśmy lepszymi ludźmi i procentuje.